SV Epe maakt er wat moois van, een echte opkomst op het veld, met muziek, vuurwerk en teamfoto’s.
Let the game begin, alhoewel, na 10 seconden staat het al 1-0 voor Epe. Het zal toch niet zo’n avond zijn? Vanaf de tribune klinkt het “10,10,10”, waar inmiddels al meer dan 100 toeschouwers zitten. De toon is gezet, CSV moet aan de bak.
Na 15 min krijgen we het gevoel dat we kunnen winnen, maar ja, je moet wel schieten anders kun je niet scoren (zoals Johan ooit zei). We vergeten onszelf te belonen en het tijdrekken begint al vroeg bij Epe.
Net voor het eind van de eerste helft moet onze keeper Jason het veld geblesseerd verlaten na een charge van een aanvaller van Epe. Dit had een rode kaart moeten zijn. De scheidsrechter, die verder prima floot, had het niet waargenomen. Milan werd keeper en de scheidsrechter trok ongeveer 9 minuten extra tijd bij.
Rust… 1-0 achter, maar nog 40 minuten te gaan en het gevoel dat we deze pot nog kunnen winnen.
In de kleedkamer van de tegenstander klinkt al gejuich, bij ons is het gemoedelijk maar de spirit is erg goed. Vol goede moed begint CSV aan de 2e helft en opeens gaat het snel. Floris, de kap en draaikoning van de avond, maakt een prachtige gelijkmaker. Daarna ineens krijgt Moos de geest en schiet de bal binnenkant paal erin, 1-2. Vlak daarna een afgeketst schot van CSV en ja hoor het staat 1-3.
Epe komt dan wel wat meer uit hun schulp, er ontstaan felle duels (af en toe op het randje) en dan komt Epe toch op 2-3. De trainers schreeuwen de spelers vooruit, het publiek begint te morren en de tijd begint te tikken. Epe krijgt dan nog een rode kaart, maar bij veel van onze spelers is inmiddels de koek op en krampgevallen spelen op. Het piept en het kraakt. Maar dan, met nog 1 minuut te spelen, schiet Niek de 2-4 binnen, het is klaar. De spelers van Epe vallen naar de grond. De scheidsrechter fluit af. We zijn kampioen!
De ouders en andere familieleden op de banken, onze spelers omhelzen elkaar en worden door de spelers van Epe gefeliciteerd. Fotosessies, champagne douches het is er allemaal en later in de kleedkamer staat de muziek hard aan en wordt er door de spelers luid gezongen en gefeest. Ouders, trainers en spelers verzamelen zich daarna in de kantine van SV Epe, waar er met z’n allen geproost wordt op het kampioenschap. Na wat frisjes en biertjes is het dan weer tijd om naar huis te gaan.
Al met al een historische voetbalavond met een terechte kampioen. Ondanks de vroege achterstand en het verlies van onze keeper, hebben de blauwvingers van CSV karakter getoond en het spel in handen genomen. Op naar de 3e klasse volgend seizoen!
Staand van links naar rechts: Moos Rusman, Stijn van Megen, Milan Elbertsen, Arwin Meijer, Floris Klos, Joost Meijer, Niek van der Velden, Jason Vos, Marijn Menkhorst, Timo Gewald
Liggend van links naar rechts: Sven Wittendorp, Jorn van Wieren, Maurice van den Berg en Kjell van Holst
